Op woensdag 16 november 2016 gaf Karsten Koelewijn, manager van RISE Delft, een lezing over de ontwikkeling van een draagvleugel roeiboot.

Met het doel om innovatie in de roeisport te stimuleren, is het dreamteam Rowing Innovation and Sports Innovation (RISE) eind 2013 opgericht door roeiende studenten van de TU Delft.

RISE heeft als missie het ontwerpen en bouwen van de snelste roeiboot ter wereld. De droom is om in een competitie te strijden tegen andere universiteiten die gelijkwaardige boten bouwen.

Het team hoopt uiteindelijk de reguliere roeisport te stimuleren om nieuwe technieken en methodes toe te passen.

De eerste vliegende vierpersoonsroeiboot
Het eerste project van RISE was het ontwikkelen van een vier-persoons roeiboot (dubbelvier) op draagvleugels. Door het gebruik van hydrofoils (draagvleugels) kan de waterweerstand drastisch verlaagd worden door de romp uit het water te liften. Door het verlagen van de weerstand, kunnen er hogere snelheden behaald worden met dezelfde kracht.
Om mogelijk te maken dat de roeiboot daadwerkelijk boven het water kan “vliegen”, is de romp versterkt om niet door te breken als deze niet meer ondersteund is door het wateroppervlak. Een normale roeiboot breekt namelijk op het moment dat roeiers in de boot gaan zitten als deze niet op het water ligt. Om de massaverplaatsing door de boot te verlagen en daardoor op een constante snelheid te kunnen varen, wordt er gebruik gemaakt van rolriggers. In een conventionele boot beweegt de roeier door de boot en zitten de voeten stil bij de rigger, bij onze boot zit de roeier juist stil.

RISE heeft met deze boot gevaren op de Schie in Delft. In een filmpje is te zien dat de boot loskomt van het water en op de draagvleugels verder vaart.

Nieuw project 
Na het varen met de vier-persoonsroeiboot, is een nieuw team opgestart om in een jaar tijd een nieuwe boot te ontwikkelen en te bouwen. Dit jaar is er besloten om voor een eenpersoons roeiboot, een skiff, te gaan. De kennis over de draagvleugels, rolriggers en versterking van de romp zijn weer toegepast in het ontwerp en een stap verder ontwikkeld.

Draagvleugels

Zoals enigszins te zien is op de foto van de dubbelvier, worden er nogal wat golven gemaakt. Die golven ontstaan door de voorvleugel en hinderen enigszins de achtervleugel. Dat komt omdat de spanwijdte van de voorvleugel nogal groot is. In het nieuwe ontwerp voor de skiff is de voorvleugel klein en de achtervleugel groot. Ruim 2,5 meter. Er moet dus aan een drijvend vlot worden ingestapt, zodat de vleugel eronder kan. Voor een acht zou de vleugel 4 meter moeten worden. Dat is niet handig, vandaar de beperking tot een skiff.

Scharnieren

Een extra ontwikkeling is dat de vleugels ook scharnieren. Net als bij een vliegtuig wil je bij het opstijgen meer lift en dus een grotere hoek. Dit wordt gerealiseerd door de vleugels te laten scharnieren. Via een stang en een drijver op het water wordt geregeld, dat de hoek groot wordt bij varen (veel lift) en klein bij “vliegen” (minder lift nodig en minder weerstand). Een probleem is nog dat het scharnier veel weerstand levert.

Het doel wordt om de 2 km in ongeveer 4½ minuut te varen. Het record ligt nu nog rond de 6½  minuut.