Het bestuur van de afdeling Filosofie en Techniek heeft het genoegen u uit te nodigen voor de discussieavond op 19 maart aanstaande met als onderwerp:

Naar alle (on)waarschijnlijkheid

Op 19 maart 2019 wordt in samenwerking met de Vereniging voor Wijsbegeerte een voordracht gegeven door prof. dr N.P. (Klaas) Landsman, met als onderwerp “Naar alle (on)waarschijnlijkheid, over de rol van toeval in wetenschap en filosofie". Voor meer informatie over de voordracht van prof. Landsman zie https://www.trouw.nl/home/probeer-het-toeval-niet-te-verklaren-anders-blijf-je-bezig~af7c83fd/

Nicolaas Pieter (Klaas) Landsman (Nijmegen, 11 september 1963) is een Nederlands wiskundige en autobiograaf. Prof. dr. Landsman behaalde na het gymnasium in 1985 cum laude zijn doctoraaldiploma natuurkunde met wiskunde en sterrenkunde aan de Universiteit van Amsterdam. In 1989 promoveerde hij daar (eveneens cum laude) bij Karel Gaemers in de theoretische hoge-energiefysica. Vervolgens was hij tot 1997 verbonden als onderzoeker aan de Universiteit van Cambridge, onderbroken door een verblijf van een jaar aan het Institut für Theoretische Physik van de Universiteit van Hamburg. Van 1997 tot 2004 was Landsman als docent, en later als hoogleraar verbonden aan de Universiteit van Amsterdam. In 2002 ontving hij een Pioniersbeurs van NWO.

Sinds 2004 is hij hoogleraar analyse aan de Radboud Universiteit Nijmegen. Zijn onderzoeksgebieden zijn de mathematische fysica en in mindere mate de geschiedenis en filosofie van de natuurkunde. Ook als auteur is Landsman actief. Zijn bekendste populair-wetenschappelijke werk is het semi-autobiografische boek Requiem voor Newton, dat de geschiedenis (en filosofie) van de natuurkunde beschrijft als roman die zich afspeelt tegen de achtergrond van de University of Cambridge in de jaren negentig van de twintigste eeuw. Illustratief voor zijn droge, wat Engels aandoende gevoel voor humor is het antwoord op de vraag of Landsman zich weleens met andere zaken bezighoudt dan de moderne natuurkunde: "Jawel, ik ben gefascineerd door de 17e-eeuwse natuurkunde!".[bron?] In zijn jeugd was hij overigens een vermaard schaker en in de volleybalwereld stond de 2 m lange aanvaller bekend als "de kanonnier".[bron?] Hij zag af van een professionele schaakcarrière na de weigering van Max Euwe (wereldkampioen van 1935-1937) hem de hand te schudden na een verdiende nederlaag.